İnşa Mesleği İle Gençlik

"Haksızların karşısında) ayağa kalkıp şöyle derken onların yüreklerini güçlendirdik: “Bizim rabbimiz, göklerin ve yerin rabbidir; O’ndan başkasına asla tanrı deyip yakarmayız. Yoksa kesinlikle yanlış bir şey dillendirmiş oluruz."

    İfade etmeye gayret ettiği her bir cümle ile gençlik; yaşanılan zamana tabi olarak koordinat düzleminde harekete müteallik bir yere karşılık gelmekten fazlasını haykırır bir vaziyetle hem dini hemde örfi olarak hayatın içindeki en kritik zaman dilimine isim olmuştur. Edindiği her bir haslet ve kötü davranışların membaı olan işbu dönem insan için hayat fakültelerini tanımak ve gelecek için geçmişin inşa vakti hükmüne matuf denilebilir. Çünkü gençlik inşa sürecinin beşere karşılık gelen tarafını oluşturur. Evet bu hususiyetleri ile söz konusu dönem âdemoğlu için en önemli devri açıklar.

    Sözlük sahifelerinde kendisine delikanlılık ve yiğitlik kavramlarını seçen işbu ıstılah o kimselerce eğer gereği gibi ifa edilirse imar edilmiş -ya da inşa demek de mümkün veya başka bir terim ile ihya edilmiş- bir ömür anlamına gelecektir.  O kimseler ki inşa etmek o insanların bir mesleğidir. İnşa ile ihya etmeyi ve yıldızlara uzattıkları her biri belki bir basamağa karşılık gelecek olan o merdiveni teşkil ederler. Her ne kadar hayat kendi çeperinde onları sürüklemiş ve onulmaz imtihanlarla sınamış da olsa o kimseler mükerreren ayağa kalkıp hu nidaları ile can tazelemiş ve emre mülaki olarak yalnızca önüne bakarak büyük bir vakar ile yürüyüşlerine devam etmişlerdir. İşte devasa şekilde o ayakta duranlar gençlik dönemini öyle bir imar ederler ki bebekler gibi belki safiyane bir hale kalbederler. Tezkiyeleri gereği arındıkça bilirler ve bildikçe de arınırlar. Her bir virdi sözcük olmaktan çıkararak dini samimiyet kılmak kaydıyla yaşanabilir eylemişler ve temsil keyfiyetine nefha-i ilahi vacibince yükselmişlerdir. Allah’a karşı başları her vakit inhina üzre olsa bile onlar Rahmanın has kulları olmanın şerefi ile serfiraz olmuş ve diklenmeden dik durabilmişlerdir. Kâh bile olsa her bir kuh için mahviyet duyarak madenci olmuş ve künküne vakıf olmak için istiska meşrebine salik olmuşlardır. Olmuşlardır çünkü yaşamın esrarına ancak o gençlik ile vakıf olabileceklerine kani olmuşlardır. Evet öyledir de. Nitekim Nebiyi zi-şan Efendimiz fem-i mübareklerinden birer leal hükmünde olan kelamlarından birisinde şöyle buyururlar: “Yaşlılıktan önce gençliğin kıymetini bilin.”